Adını 1-ci ayədəki “ الواقعة əl vaqiə” sözündən alan Surə Məkkədə nazil olan 46-cı Surədir. Ancaq Surə, rəsmi düzülüşü tərtib edən səhabə tərəfindən, məzmunu etibarilə bu Surəyə çox bənzəyən və Mədinədə nazil olan 97-ci, Rəhman Surəsinin ardınca tərtib edilmişdir. Ayələr arasındakı uyğunluq nəzərə alındığında görünür ki, Surə bir dəfəyə cəm halda enmişdir. Surəyə “ الواقية əl vaqiə [...]
Adını 1-ci ayəsindəki “ط ta” və “ه ha” hərflərindən alan Ta Ha surəsinin Məkkədə enən 45-ci surə olduğu qəbul edilir. Surənin 130, 131-ci ayələrinin Mədinədə endiyinə dair nəqllər olsa da, bu ayələrin içində olduqları bölmə ilə göstərdikləri uyğunluq, nəqllərdə söylənənlərin uzaq bir ehtimal olduğunu göstərir. Ta Ha surəsinin ilk ayələri, Quranı tanıdaraq sona çatan Məryəm surəsindəki ifadələrin[...]
Məryəm surəsi, adını surədə əhvalatı anladılan “Məryəm”dən almışdır. Surə Məkkədə enən 44-cü surədir. Suyuti surənin 71-ci Ayəsinin, Mükatil isə “səcdə Ayəsi” adı verilən 85-ci Ayəsinin Mədinədə endiyini irəli sürmüşdür. İbn İshaq və İbn Hişam qaynaqlı tarixi sənədlərdə isə II Həbəşistan hicrətinə qatılanlardan Cəfər b. Əbu Talibin bu surəni Həbəşistan kralına oxuduğu qeyd edilmişdir. Bu məlumata görə, surənin[...]
